Podniesienie dna zatoki szczękowej metodą zamkniętą
Do niedawna implanty umieszczano w kościach szczęk tylko w miejscach, w których istniały odpowiednie jej wymiary i gęstość, co ograniczało wskazania do ich zastosowania. W obecnych czasach coraz częściej planuje się wszczepianie implantów tam, gdzie są one najbardziej pożądane z estetycznego punktu widzenia. Jest to możliwe dzięki rozwojowi technik augmentacyjnych kości. W leczeniu implantologicznym najwięcej problemów napotykamy w tylnym odcinku wyrostka zębodołowego szczęki, gdzie brakom zębów często towarzyszy niewystarczająca ilość i gęstość kości.
Zatoki to wypełnione powietrzem przestrzenie w kości twojej twarzy. Największe są zatoki szczękowe, umieszczone nad zębami bocznymi górnej szczęki. Zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej metodą zamkniętą polega na pogrubieniu dna zatoki poprzez dodanie kości (z autoprzeszczepu, banku kości lub materiału kościotwórczego). Zamknięte podniesienie zatoki wykonuje się przez otwór wywiercony pod implant i łączący się z zatoką. Przez połączenie to do zatoki, pod jej błonę śluzową wprowadzamy materiał służący jako szkielet dla nowo tworzącej się kości. Praktycznie zawsze zabiegowi towarzyszy jednoczesne wprowadzenie implantu. Metoda ta pozwala zminimalizować efekty uboczne tj. opuchnięcie, krwiak. Podniesienie zatoki metodą zamkniętą stwarza nowe możliwości leczenia implantologicznego, ponieważ umożliwia wprowadzenie wszczepów w trudnych warunkach anatomicznych zwłaszcza w bocznych odcinkach w obrębie szczęki.
Zabieg obarczony jest większym ryzykiem perforacji błony śluzowej dna zatoki szczękowej, co związane jest z faktem, że wykonuje się go bez pełnej kontroli wzrokiem. Ryzyko to można zminimalizować stosując dokładną diagnostykę radiologiczną przed zabiegiem - CBCT.
Co daje nam zabieg zamkniętego podniesienia dna zatoki? W przypadkach niewielkiego braku kości jej pogrubienie tworzy miejsce, w które możemy wszczepić implant. Zamknięte podniesienie dna zatoki pozwala nam podnieść zatokę od 3 do 4mm. Zapobiega dalszemu zanikowi kości. Wzmacnia kość i zęby sąsiadujące z luką po utraconych zębach. Umożliwia jednoczesne wprowadzenie implantu. Skraca czas leczenia implantologicznego. Pozwala zminimalizować skutki uboczne.
Jaka jest alternatywa dla sinus liftu? Po pierwsze protetyka tradycyjna; wyjmowane protezy, ruchome protezy szkieletowe, stałe mosty, jeśli warunki na to pozwalają. Inną alternatywą są implanty zygomatyczne.
Jakie są możliwe powikłania:
- opuchnięcie policzka
- siniak na twarzy
- podkrwawianie z nosa
- rozerwanie błony śluzowej zatoki rozsypanie się materiału
- powikłania zapalne występuje niezmiernie rzadko
