Metoda kopertowa

Wprowadzona do pokrywania pojedynczych recesji, polega na uformowaniu miejsca biorczego w postaci śluzówkowego płata kopertowego w obrębie dziąsła i błony śluzowej graniczącej z recesją. Nie stosuje się przy tym cięć pionowych i poziomych. Pozyskany przeszczep łącznotkankowy po wprowadzeniu pod płat śluzówkowy stabilizuje się klejem tkankowym lub szwami po obu stronach recesji.